Aclarando funcións e variables

Nesta páxina non temos exercicios, pero intentamos aclarar cousas importantes coas funcións e as variables que poden levar a erros conceptuais moi habituais:

• Cando invoco unha función, antes ou despois de creala?
• Como invoco unha función (con parámetro ou sen parámetro)?
• Que nome de variable utilizo para o argumento dunha función?
• Podo modificar dentro dunha función o valor dunha variable creada fora da función?
• Como uso unha variable creada dentro dunha función fora desa función, no programa?

Seguramente prefiras ir traballando un pouco coas funcións en Python antes de ler esta parte. Podes visitar o resto das páxinas de Python e cando xurdan problemas ou aparezan mensaxes raros ao executar o código coas funcións e as variables voltar.

A importancia de secuenciar: Name ____ is not defined

Cando apareza esa mensaxe de erro estás a utilizar un nome de variable ou función non definido anteriormente. É un erro de secueciación. O máis probable é que apareza se invocas unha función antes de creala:

No segundo exemplo vemos o importante de secuenciar correctamente. O parámetro ten valor, pero está dado despois de chamar á variable.

Función en busca de parámetro/argumento (required positional argument)

Cando apareza un mensaxe de erro similar a TypeError: proba() missing 1 required positional argument: 'nome' tes que lelo da seguinte maneira: a función, proba(), ten un parámetro, nome, e non lle dimos un valor antes ou no momento de chamar á función. Se unha función ten 3 parámetros e só lle damos 2 pasará o mesmo.

Convén pensar con calma por que non funciona o primeiro código. Temos un parámetro, nome, e ademáis unha variable que se chama igual e ten un valor, pero ao chamar á función o facemos sen valor no parámetro, por iso da erro. Isto pode e debe ser confuso, pero é unha das cousas que fai máis sinxelo e amigable a Python. Por exemplo, grazas a isto é moito máis sinxelo reciclar código dun programa a outro.

Se complicas a función simplificarás o programa: Argumentos e retornos

Podemos establecer unha taxonomía de funcións, dende as máis simples pero menos útiles, ás máis complexas e útiles.

1.- Función sen parámetro.

En Python podes crear funcións sen parámetros, e chamalas polo seu nome:

Cal é o problema de facelo así?: Que tes que utilizar sempre o mesmo nome das variables, a e b. E non é tan doado copiar a función a outro programa, porque tes que usar as mesmas variables (estes programas de proba son moi sinxelos, falamos de programas de complexidade media).

2.- Función con parámetros.

Se modificamos a función, podemos utilizala con calesquera outras variables, e incluso reciclala noutro programa:

O normal é rematar a función coa orde return, retorno, pero neste caso funcionaría igual sen ela. Pero é unha boa práctica de programación facelo así, facilita a lectura do código.

3.- Función con parámetros que devolve o resultado nunha variable.

Pero aínda temos un problema: a variable suma garda o resultado da función. Se queremos utilizala fora da función non vai funcionar (ver máis abaixo o problema "Dentro/Fóra"). Ou sexa, como podemos debemos crear unha variable dentro da función para almacenar o resultado de aplicar á función a uns parámetros e utilizar fora da función esa variable?. Pois retornando, return, o resultado da función. así é como podemos utilizalo:

4.- Función con número de parámetros indeterminado: *args

A función anterior podemos aplicala só a a dous parámetros. Pero e se queremos sumar un número calesquera de valores?. Pois sustituimos os parámetros por *args e podemos pasar a función a calquera número de parámetros. O de *args fai referencia a argumentos.

Se agora quiseras sumar 10 variables en vez de 4 poderías facelo facilmente.

Se queres mellorar o código podes probar a escribir na última liña: print('A suma total de {} + {} + {} + {} é '.format(a,b,c,d), suma_total)

5.- Función que devolve 2 ou  máis resultados.

Por último podemos facer que a función devolva máis dun valor, cada un gardado nunha variable.

O problema "Dentro/Fora": variables globais, locais e nonlocais

O problema das variables globais e locais remata sendo tan sinxelo como a explicación de cando estás Dentro e cando Fóra, e tan importante de entender coma calquera cousa que che teñan explicado en Barrio Sésamo:

Se volvemos por un momento a Scratch podemos lembrar que ao crear unha variable temos dúas opcións, para todas as figuras ou só para unha:

Se a creamos para todas as figuras, logo non podemos crear outra variable co mesmo nome cando creamos unha segunda figura, pero a cambio xa a temos creada esta variable e podemos utilizala no código da nova figura. Se a creamos só para a primeira figura, podemos repetir nome na variable da segunda figura pero non podemos utilizar a primeira variable no código da segunda.

Isto ten unha certa equivalencia en Python, pero é un pouquiño máis lioso. En Scratch o normal é crear variables globais, e poñerlle nomes distintos á de cada figura.